ROZDZIAŁ II

Przepraszam, że dopiero teraz dodaję, ale byłam dzisiaj na basenie i musiałam dokończyć ;** 

Rozdział II

- Dokładnie – dodał Klaus, po czym wybuchnął śmiechem.

- Czemu jej nie zahipnotyzowałeś?

- Nie mogę. Próbowałem.

- Dlaczego?

- Jest czarownicą. Jeszcze o tym dokładnie nie wie, ale raz mi mówiła, że gdy mnie dotyka coś czuje, ale nie wie co.

- Rzeczywiście czarownica. Czarownica, która chce mieć dzieci z pierwotnym wampirem. Haha… - żartowała dalej Katherine. – Fajna dziewczyna.

- Nie żartuj sobie już – powiedział stanowczo Kol.

- Nie kłóć się z nim Kath, nie warto.

- Nie zamierzam – oznajmiła uśmiechnięta.

- Jeszcze raz to samo – odezwał się Klaus, gdy tylko zobaczył, że jego ukochana opróżniła szklankę.

- Kol, ja bym nie chciał, żeby wróciła, jak dowie się kim jest.

- Też znam czarownice.

- Bonnie? Bonnie Bennett? Ona w życiu ci nie pomoże – stwierdziła Pierce.

- Z tym się z nią zgadzam.

- To co mam zrobić? Hmm… Wiem! Zabiję ją.

- Nie za brutalne? – odezwała się jakaś osoba z tłumu, a po chwili ukazała się postać Rebeki.

- O…siostrzyczka – odezwał się pierwszy Kol.

- Tylko nie siostrzyczko, braciszku – drażniła się. - O Katherine. Jeszcze jesteś z moim bratem? Hmm… Nieważne.

- Też cię miło widzieć – przywitała się z sarkazmem Kath.

         Barman podał dwie szklanki z whisky, podobnie jak wcześniej.

- Jeszcze dla mnie – dodała Rebekah.

- I dla mnie. 

- Proszę… - nie zdążył dokończyć.

- Na koszt firmy – zahipnotyzowała go.

- Zaraz podam.

- Widzę, że jeszcze masz formę.

- No ma się rozumieć. A tako ogólnie kogo chcecie zabić? – zapytał z ciekawości.

- Alice.

         Rebekah i Kol dostali swoje whisky i wzięli łyka.

- Nie znam.

- Prawie żona Kola – oznajmiła Pierce zadowolona.

- Wcale nie – zaprzeczył.

- Klaus komu wierzyć?

- Jej. Mówił nam, że w przyszłości Alice, by chciała mieć jego za męża i w dodatku mieć dzieci.

- Haha…. Dzieci? Kol nie mówiłeś jej kim jesteś? Nie mogłeś jej zahipnotyzować?

- Po pierwsze nie, nie mówiłem jej, ponieważ nie mogłem jej zahipnotyzować, bo prawdopodobnie jest czarownicą, ale o tym nie wie.

- To taka sprawa – po chwili namysłu dodała. – Nakarm ją swoją krwią i zmień w wampira.

         Zapadła cisza. Towarzysze wpatrywali się w nią w osłupieniu. Spokój przerwała Katherine.

- Nie jest to zły pomysł. Chociaż…. No nie wiem. Żeby nie wymordowała całego miasta.

- Racja – poparł ją Klaus. – Nie będzie mogła na słońce wychodzić.

- Od czego jest Bonnie? – zapytał Kol.

- Ona cię nie znosi. Z resztą jak wszyscy inni.

- No bardzo śmieszne.

- To co w końcu robisz Kol?

- Wyrwę jej serce i problem z głowy.

- Rób co chcesz – oznajmiła Rebekah.

- Elijah cię znalazł? – zmienił temat Klaus.

- Nie… Co chciał?

- Przekonaj się sama.

- Matka coś chciała? – domyślała się sama.

- Tak. Zadzwoń do Elijah, może się czegoś więcej dowiesz.

- Zaraz… Idę jeszcze się przejść, muszę coś zjeść – wypiła alkohol do końca i wyszła.

- Ja was zostawiam. Pójdę zabić byłą – uśmiechnął się.

- Jak można zabić swoją byłą narzeczoną? – zapytała Kath.

- Słyszałem to! – krzyknął Kol z tłumu.

- Ops.

- Wypijmy do końca i chodźmy odwiedzić Salvatorów.

- Oby nie było tam Eleny.

- Czemu jej tak nie znosisz? – zapytał się Klaus wychodząc z Mystic Grilla.

- Hmm… Niestety wygląda jak ja, zachowuje się idiotycznie, od kiedy stała się wampirem i … nie wiem co jeszcze.

- Zabrała ci Stefana…

- Mam ciebie kochanie – pocieszała go.

- Dzięki – uśmiechnął się.

- Nie ma sprawy.

         Resztę drogi przemilczeli. Kiedy dotarli pod dom Salvatorów, wyszła z niego Bonnie. Gdy zobaczyła Klausa i Katherine stanęła patrząc się na nich.

- Wy… jesteście razem?

- Nie widać? – zapytała retorycznie.

- Widać właśnie, za długo mnie nie był w Mystic Falls – powiedziała pod nosem i ominęła ich szerokim łukiem.

- Co za wiedźma – odezwała się, ale niestety Bonnie to słyszała.

- Wypraszam sobie.

         Kath obróciła się szybko, a Bonnie skrzywiła się, aż wampirzyca zwinęła się z bólu.

- Pamiętaj, nigdy nie zadzieraj z czarownicą – odwróciła się i poszła.

         Klaus pomógł wstać Kath. Była wściekła.

- Czym różni się czarownica od wiedźmy?

- Spytaj się jej – odpowiedział.

- Nie mam zamiaru.

- Niech ci będzie.

         Weszli do środka.

- Klaus? – zapytał głos. – Katherine? – zapytał ponownie, lecz bardziej niezadowolony.

- Stefan. Gdzie masz brata?

- Tutaj jestem – odezwał się schodząc ze schodów.

- Stefan przynieś coś do picia. Mamy gości.

- Nie, dziękujemy. Piliśmy whisky.

- Damonie, przynieś krew. Mamy gości – powiedział Stefan z sarkazmem.

- Niech ci będzie. 

Macie tutaj linki do moich dwóch filmików, które ostatnio zrobiłam ;) Mam nadzieję, że i filmiki i ten rozdział będzie się wam podobał ;**

Stelena <3  http://www.youtube.com/watch?v=VFzpxDcLTsc

Delena <3  http://www.youtube.com/watch?v=JEU68BMn80k